Hoi allemaal!

Hier eindelijk weer een teken van leven uit Boedapest. De tijd is echt voorbijgevlogen, want ik realiseerde me net pas dat ik hier al een maand ben! Het is alweer even geleden sinds mijn eerste berichtje, dus zal ik het bij een beknopte samenvatting van de afgelopen drie weken houden;)

Zoals ik al zei zijn de afgelopen echt in sneltreinvaart voorbij gevlogen. Vandaag was alweer de laatste dag van de Hongaarse taalcursus. Na een mondeling en schriftelijk tentamen (gisteren), heb ik vanmiddag mijn officiële certificaat ontvangen, waarop staat dat ik de cursus ‘excellent’ heb afgesloten! Helemaal vanzelf is dat niet gegaan, want ik blijf erbij dat het een hele vreemde taal is. Volgens onze lerares was het leren van Hongaars ongeveer gelijk aan het leren van Chinees of Arabisch omdat je als gewone Europeaan (op het alfabet na) geen enkele aanknopingspunten hebt vanuit andere talen. Of het echt waar is weet ik niet, maar tijdens het leren van Hongaars heb ik wel voor het eerst wat aan de 4 jaar oud Grieks op de middelbare school gehad, en begrepen waarom dat heb moeten leren. Ondanks dat Hongaars inhoudelijk niets met oud Grieks gemeen heeft, kent het Hongaars geen vaste woordvolgordes en gebruiken ze ontelbaar ook vele uitgangen. Bijvoorbeeld een woordje als ‘met’ bestaat niet, maar wordt duidelijk gemaakt door de uitgang –val/vel achter een woord te plakken. Op zich is dat niet zo’n probleem, ware het niet dat ze werkelijk overal een uitgang voor gebruiken, wat leidt tot oneindige vervoegingen, lange woorden en onbegrijpelijke zinnen. Mijn excellente score betekent dan helaas ook niet dat ik in volzinnen gesprekken met de locals kan voeren. Afrekenen in de supermarkt of een biertje bestellen aan de bar lukt, maar zodra de caissière blijkt te vragen of ik er een tasje bij wil moet ik toch nog mijn meest gebruikte zinnetje gebruiken; ‘Boscánat, besélsz angolul?’ (Sorry, spreekt u Engels?)

Maar zoals mijn vorige verhaaltje ( en de foto’s op Facebook) waarschijnlijk al doen vermoeden heb ik de afgelopen weken veel meer gedaan dan Hongaars leren. Ik verbleef hier met een ontzettend leuke groep mensen uit heel Europa en gezamenlijk hebben we een hoop georganiseerde en spontane dingen gedaan. Dat liep uiteen van lezingen over de (recente) geschiedenis van het land, het leren van de traditionele volksdansen, wijnproeverijen, films en het verkennen van de leukste clubs en cafés in de stad. Het tweede weekend hebben we ook gratis een hele dag Sziget bezocht. De dag was zo’n succes dat ik met een paar anderen op zondag ben terug gegaan en de hele dag op het festival heb doorgebracht. Dat was echt super leuk. Afgelopen weekend hebben we het Balatonmeer bezocht waar we na wedstijdje ‘Wie verbrandt het snelst’ een échte wijnproeverij op een wijngaard aan het meer hebben meegemaakt. In tegenstelling tot het wijnproeven zoals ik dat ken, werd de wijn hier niet uitgespuugd. Onder invloed van de hitte en een gebrekkige lunch leidde dit tot een gezellig geheel waarbij zelf de meest schuchtere Japanse meisjes de tijd van hun leven hadden. Afgelopen maandag was ook echt een hoogtepunt toen hier de nationale feestdag werd gevierd. De hele dag werd er al van alles georganiseerd van traditionele markten in het Kasteel in Buda tot een grote vliegshow boven de Donau. ’s Avonds kwam alles letterlijk en figuurlijk tot een spetterend einde met een enorme vuurwerkshow langs de rivier, die mij nog het meeste deed denken aan oud & nieuw in Londen. Vanwege de enorme drukte moesten we al 3 uur voor het begin van de vuurwerkshow een plekje op het spoor langs de rivier bemachtigen vanwaar we een geweldig uitzicht op het vuurwerk hadden met het Kasteel in Buda op de achtergrond. Mijn glimlach was dan ook de rest van de avond niet meer van mijn gezicht af te slaan.

Doordat ik hier inmiddels al een tijdje rondloop door de stad voel ik me nu al veel meer dan een toerist. Vooral tijdens Sziget was het grappig toen ik constant op straat of in de Metro werd aangesproken; ‘Ekskjoes me, Doe yoe speak english?’ en vervolgens in het Nederlands mensen naar de leukste plekjes van de stad kon sturen. Het enige wat mij op straat echt nog als Nederlander verraad is het feit dat ik hier het grootste deel van de tijd in zwembroeken over straat loop. Want met non-stop 30-35 graden en een paar uitschieters tot 40 graden is zomerkleding in combinatie met twee keer per dag douchen en omkleden geen overbodige luxe. Alleen tijdens het weekend van Sziget is het een paar daagjes wat kouder geweest (Lees: 24 graden) en was iedereen gelijk op zoek naar zijn lange broeken en vesten.

Ik heb hier op het taalinstituut echt 4 geweldige weken beleeft en ben er stiekem een beetje treurig om dat er nu een einde aan is gekomen. Maar eigenlijk is dat nergens voor nodig, want de meeste mensen blijven komend half jaar ook in Budapest en degenen die in andere steden gaan studeren gaan we zeker opzoeken! Daarnaast begint het eigenlijke echte studeren pas over anderhalve week en was dit gewoon allemaal ‘extra’. De zoektocht naar een kamer is helaas nog niet geslaagd en ik moet ik waarschijnlijk tot het begin van het semester wachten totdat ze ook wat meer via mijn faculteit gaan aanbieden. Maar echt veel tijd om daar over in te zitten heb ik niet, want zondag ga ik Boedapest een dag of 10 verruilen voor de Kroatische kust!!! Zondagochtend vertrekt ik met een paar andere studenten naar Zagreb (open treinretourtje E 30,-!!!) en vanaf daar gaan we lekker een weekje verder genieten en Kroatië verkennen!! !

Groetjes

Björn